Αυτά είναι! Πας ολιγοήμερο ταξιδάκι στην Ήπειρο, και τα ξεχνάς όλα (και χάνεις ακόμα περισσότερα!) Αλλά ξεκουράζεσαι (κι ας όργωσες ολόκληρη τη Νότια Πίνδο), ξανασυναντάς φίλους και γνωστούς που είχες να δεις χρόνια, που ανοίγουν τα σπίτια τους για σένα (όπως είχαν ανοίξει κάποτε τις καρδιές τους για να σε υποδεχτούν), και οι συζητήσεις συνεχίζονται από το σημείο που είχαν διακοπεί, την τελευταία φορά που ήσουν πάλι εδώ: κυνήγι (όχι, είμαστε κατά του κυνηγιού), εγκατάσταση στο χτήμα κάτω από τα Τζουμέρκα (είναι νωρίς ακόμα, θα δούμε σε λίγα χρόνια), ποιος ήρθε, ποιος έφυγε, ποιος θα ξαναγυρίσει, ποιος παντρεύτηκε, ποιος βάφτισε, και πως βγαίνει το μεροκάματο στην πιο φτωχή περιοχή της Ελλάδας...

Κάθε χρόνο τα τελευταία 4 χρόνια που ήμασταν στη ΝΖ, φτιάχναμε μποστάνι στους κήπους των σπιτιών που νοικιάζαμε...Βασικά ξεκινήσαμε το ...άθλημα, επειδή στο πρώτο σπίτι που πήγαμε, στο Christchurch, βρήκαμε ένα κήπο παρατημένο, κατάξερο και κακάσχημο: με τα κορίτσια σκάψαμε όλο το μέρος, βγάλαμε το πλαστικό που είχαν τοποθετήσει 20 πόντους μέσα στο χώμα (υποτίθεται για να μην βγαίνουν ζιζάνια), και φυτέψαμε πολλά μυρωδικά και λουλούδια...

Νομίζω σήμερα έγινε ευρύτερα γνωστό το νέο, μέσω των social media: Μια δασκάλα μουσικής στη Θεσσαλονίκη (αν δεν απατώμαι) θέλησε να διδάξει στα παιδιά της Ε' τάξης του σχολείου της, τον "Κεμάλ" του Χατζιδάκη, και αφού διαμαρτυρήθηκε ένας γονιός που προφανώς υποφέρει από τις θρησκευτικο-πολιτικές νευρώσεις της εποχής, η διευθύντριά της, την επέπληξε και της υπόδειξε οτι θα έπρεπε να διδάσκει πιο ...εθνικοπατριωτικά τραγούδια, και αφαίρεσε τις κόπιες του τραγουδιού που είχαν μοιραστεί στους μαθητές...

Κατόπιν γενικής κατακραυγής, για να δικαιολογηθεί, δήλωσε οτι το τραγούδι επρόκειτο να παρουσιαστεί στην γιορτή του σχολείου, για τα 100χρονα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η επέτειος όμως, συνέπιπτε χρονικά με τις 27 Οκτωβρίου 2012... ;

Την περασμένη Πέμπτη, κάλεσα τη φίλη μου το Κασσουλίνι για φαγητό...Μου είχε πει οτι ήθελε να φάει Ινδικό, τις συνταγές που είχε δει στο μπλογκ: το χορτοφαγικό κάρυ (λινκ συνταγής), και το butter chicken (λινκ συνταγής)...Όλα καλά ως εδώ, τα υλικά τα βρήκα εύκολα στα μεγάλα μάρκετ, αλλά σκέφτηκα οτι αφού είχα ξεκινήσει να φτιάξω 2 φαγητά, ας τα συνόδευα και με κάτι άλλο, να ολοκληρώσω το έγκλημα!