Ήρθε επιτέλους το φθινόπωρο, δλδ για να είμαστε ακριβείς, ήρθε ο Οκτώβρης, για τα καλά, επειδή Σεπτέμβρη εμείς δεν μετρήσαμε, φτάσαμε στην 59η Αυγούστου, και τότε καταλάβαμε οτι πλησίαζε επιτέλους και ημερολογιακά το φθινόπωρο, με τις βροχούλες του και τις ψυχρούλες του, οπότε και κατεβάσαμε τα χειμωνιάτικά μας, στρώσαμε τα παπλώματά μας και τα λοιπά...
Ήταν μια γεμάτη άνοιξη και καλοκαίρι, και το φθινόπωρο και ο χειμώνας, θα είναι εξίσου αποδοτικά -ελπίζω! Όπως θα θυμάστε από εκείνο το καλοκαιριάτικο ποστ με της κηπευτικές εργασίες, με τον Ίωνα αφιερώσαμε σχεδόν όλο το Μάιο σε εργασίες διαμόρφωσης μποστανιού...Αρκετά αργοπορημένα βέβαια, αλλά δεν γινόταν αλλιώς, επειδή έπρεπε και να εισαχθώ στο νοσοκομείο για μία επέμβαση που έλυσε άμεσα ένα πρόβλημα υγείας που έφερα μαζί μου από τη ΝΖ-, ευτυχώς όλα πήγαν καλά και για την υγεία μου αλλά και για το μποστάνι, και οι κόποι μας ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα!
...και η ανταμοιβή των κόπων μας :)
Κάθε χρόνο τα τελευταία 4 χρόνια που ήμασταν στη ΝΖ, φτιάχναμε μποστάνι στους κήπους των σπιτιών που νοικιάζαμε...Βασικά ξεκινήσαμε το ...άθλημα, επειδή στο πρώτο σπίτι που πήγαμε, στο Christchurch, βρήκαμε ένα κήπο παρατημένο, κατάξερο και κακάσχημο: με τα κορίτσια σκάψαμε όλο το μέρος, βγάλαμε το πλαστικό που είχαν τοποθετήσει 20 πόντους μέσα στο χώμα (υποτίθεται για να μην βγαίνουν ζιζάνια), και φυτέψαμε πολλά μυρωδικά και λουλούδια...
