Blogroll

Σε είδα να σέρνεις το κουρασμένο σου πόδι

στο φθινοπωρινό απόβροχο

στην άδεια παραλία

να ξύνεις το πληγωμένο απ' τον ήλιο κεφάλι σου

κάτω απ' το κασκέτο

περιμένοντας να φανεί

το επόμενο ιστιοφόρο

Είδα τον (γερασμένο) σου ίσκιο

ν' ακολουθεί τη δίδυμη σχιζοειδή μορφή σου

χαραγμένη απ' τις καταθλιπτικές ηλιαχτίδες

του χειμωνιάτικου πρωϊνού

-ο δικός σου χειμώνας κρατάει χρόνια-

Φούνταρα μεσοπέλαγα

τις σκέψεις μου

καθώς ο γαρμπής ανασήκωνε

της δύσης το πέπλο

κι ο ήλιος δειλά-δειλά

κούρνιαζε παγωμένος

στων σύννεφων τ'αφράτα τα στρωσίδια.