Fauna & Flora
Posted Apr 22, 2013

Natural Patterns III

Είναι μια περίεργη άνοιξη, η φετινή, ή ίσως εγώ να έχω ξεχάσει πώς ήταν την άνοιξη στην Ελλάδα... Όπως και νά 'χει όμως, είναι ωραία, όλα είναι κοντά, η θάλασσα, το βουνό, η φύση είναι ανθισμένη, η θάλασσα καθαρή και ...παγωμένη (προς το παρόν), αλλά ο Ίωνας άρχισε κανονικά τα μπανάκια του (εγώ περιμένω να μπει ο Ιούνιος)...

Μετά από 4 χρόνια που δεν μπήκα στην θάλασσα για διάφορους λόγους (ακατάλληλες συνθήκες για κολύμπι, σεισμοί και μόλυνση από το διαλυμένο αποχετευτικό σύστημα, παλίρροιες και άμπωτες, θαλάσσια ρεύματα, παγωμένο νερό), φέτος θα του δώσω να καταλάβει!

Προς το παρόν λοιπόν, πάει ο Ίωνας για μπάνιο (μετά τη δουλειά ή τα σαββατοκύριακα) και έχουμε αποφασίσει να επισκεφτούμε όλες τις κοντινές και μακρινές παραλίες της Μαγνησίας, και πέραν αυτής ακόμα ...Μόνον που μέχρι να έρθει ο Ιούνιος, αυτό που κάνω όσο κολυμπά ο Ίωνας, είναι είτε να διαβάζω κανένα βιβλιαράκι στη σκιά, είτε να πηγαίνω για εξερεύνηση...Και μιας και τελευταία ανακάλυψα το INaturalist, ορίστε μερικές από τις "ανακαλύψεις" μου, που θεωρώ οτι εμπίπτουν στην κατηγορία των Φυσικών Μοτίβων...

Ακολουθούν οι φωτό, μαζί με σύντομες λεζάντες (στις πρώτες 2, τα φυσικά μοτίβα των βράχων στην παραλία του Αγίου Γεωργίου Κυνηγών...)

Κοτρώνα με κρυστάλους ασβεστίτη, στην ίδια παραλία...Πανέμορφο πορτοκαλόχρυσο χρώμα!

Aκίνδυνη αραχνούλα του γένους Larinioides, φωτογραφημένη στον Άγιο Γεώργιο κυνηγών (πρέπει να ανοίξετε τη φωτό, για να τη δείτε!)

Απολιθωμένο κοράλλι του γένους cladocora, ένα από τα μεγαλύτερα που έχω δει ποτέ (γύρω στα 4x4 cm)...Εννοείται οτι το μάζεψα, μέχρι τώρα έβρισκα μόνον πολύ μικρά κομμάτια...

Ακίνδυνες μέδουσες του γένους Aequorea, τις οποίες έβλεπα για πρώτη φορά...Μου πήρε κάτι αιώνες να βρω το είδος, με βοήθησε πάρα πολύ μια μελέτη Ελλήνων επιστημόνων, που εντόπισα στο διαδίκτυο...

Κοχύλι "πόδι του πελεκάνου", με ένοικο έναν κάβουρα ερημίτη...Όσο κι αν ήθελα να το κρατήσω, το άφησα εκεί που το βρήκα, επειδή είχε γίνει το σπίτι του μικροσκοπικού καβουριού και θα ήταν κρίμα να το εξαναγκάσω σε έξωση...

Tonnea Gallea, ελληνιστί "μπουχώνα". Την εντόπισα στην άκρη της παραλίας (δεν σας λέω πού), την φωτογράφησα και την έστειλα όσο πιο μακριά μέσα στη θάλασσα μπορούσα - το έχω σαν αρχή να μην μαζεύω ζωντανά κοχύλια και έχω ήδη 3 μπουχώνες που βρήκα άδειες- μου φτάνουν! Τελευταία μάλιστα διάβασα οτι το είδος είναι προστατευόμενο, και με τόσα χρόνια στην πλάτη ως εθελόντρια στη φροντίδα της άγριας ζωής, δεν θα υπήρχε περίπτωση να την πάρω και να την σκοτώσω για το κοχύλι της...

Σουπιοκόκκαλα, στην παραλία των Καλών Νερών...Όσο πιο κοντά κοιτάζω τη φωτό, τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν τα πολύχρωμα ημιπολύτιμα πετραδάκια στο φόντο...

Ακόμα ένα προστατευόμενο είδος, το μισοκατεστραμένο κοχύλι μιας πίννας nobilis. Το είδος ζει μέχρι και 15 χρόνια, και μπορεί να φτάσει και τα 90cm σε μήκος.