The Chasm...

Μία επεξηγηματική ταμπέλα, μόλις έξω από το Milford Sound: ο ποταμός Cleddau σπάει συχνά τα αναχώματα και πλημμυρίζει σε αυτό το σημείο -πολύ κοντά στο μικρό αεροδρόμιο της περιοχής-, και η κοίτη του διαμορφώνεται αναλόγως, με διαπλάτυνση της κοίτης/αμμοληψίες, ενίσχυση των όχθων και άλλες ενέργειες...

The Chasm

Στο "Χάσμα" (The Chasm) , ένα πραγματικό χάσμα διαμορφωμένο από την εκκωφαντική ροή του ποταμού Cleddau που επίσης σε αυτό το σημείο παρουσιάζει και έναν μικρό καταρράχτη που δυστυχώς δεν είναι ικανοποιητικά ορατός από το μονοπάτι, ενώ και η πρόσβαση από την πετρώδη κοίτη είναι πολύ επικίνδυνη, και τα φαγωμένα βράχια είναι πολύ γλιστερά...Ωστόσο βγάλαμε πολλές φωτό και κάμποσα βίντεο, 2 από αυτά, βρίσκονται στην κορυφή του ποστ...

Πίσω στο κατάλυμά μας, στο Te Anau: αυτό το τιμολόγιο ήταν καρφιτσωμένο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, το φωτογράφησα κυρίως από περιέργεια. Λυπήθηκα μόνον που δεν φωτογράφησα κι άλλες παρόμοιες μπροσούρες, ωστε να έχω μια συνολική άποψη επί του θέματος...

Δίπλα στις όχθες της Te Anau: Μου θύμισε απίστευτα την προπέρσυνή μας επίσκεψη στη λίμνη Taupo...Μόνον που αυτή η λίμνη δεν είναι ηφαιστειογενής, όπως η Taupo, η οποία -με έκταση επιφανείας 616 τετραγωνικά χιλιόμετρα,- αποτελεί ένα από τα 6 υπερηφαίστεια του πλανήτη...

Σκοτεινός καιρός -φυσικά- και ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί που δεν συναντήσαμε κάποια ισχυρή βροχόπτωση κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας, αλλά καταφέραμε να πάμε και να γυρίσουμε σχεδόν ολόστεγνοι :)

Το σύμβολο της περιοχής της λίμνης, το σπανιότατο πουλί Takahe (Porphyrio hochstetteri ) , το οποίο μετρά μόλις 224 πουλιά σε ολόκληρη τη ΝΖ, και με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους (130 άτομα) ζει στην περιοχή της Te Anau, που αποτελεί μέρος του Εθνικού πάρκου της Fiordland...

Το είδος θεωρούνταν οτι είχε εξαφανιστεί ήδη από το 1898, αλλά ξανα-ανακαλύφθηκε το 1948, σε αυτήν την περιοχή. Αν και ο πληθυσμός του αρχικά ήταν πολύ στιβαρός, έφτασε για 2η φορά στο χείλος της ολικής εξαφάνισης, καθως εισήχθηκαν στην περιοχή κόκκινα ελάφια -ως θηράματα- τα οποία αναπαράχθηκαν εκτός ελέγχου και προκάλεσαν τη συρρίκνωση των ενδιαιτήματων του είδους, το οποίο είναι αυστηρά φυτοφάγο...

Προς τη λίμνη Manapouri, που φιλοξενεί και ένα από τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια της ΝΖ, το οποίο είναι υπόγειο και βρίσκεται 200 μέτρα κάτω από τη στάθμη της λίμνης. Επειδή δεν είχαμε σκοπό να το επισκεφτούμε, δεν μάθαμε τιμές εισιτηρίων κλπ, αλλά από μια βιαστική ματιά που έριξα την ώρα που έστηνα το ποστ, είδα οτι οι κρατήσεις γίνονται μέσω τουριστικών πρακτορείων της περιοχής, που δεν κοινοποιούν το κόστος επίσκεψης στα site τους ...

Δίπλα στη λίμνη Manapouri...Το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1963 και ολοκληρώθηκε το 1972, και κατα τη διάρκεια των εργασιών συνολικά 16 εργάτες έχασαν τη ζωή τους σε διάφορα εργατικά δυστυχήματα... Μέχρι το 2002 υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πλημμυρίσουν οι εγκαταστάσεις, λόγω του τεράστιου όγκου νερού που διαχειριζόταν το εργοστάσιο, τελικά διανοίχτηκε ακόμα ένα τούνελ απορροής, που ανακούφισε την όλη κατασκευή, ενώ αξίζει να αναφερθεί οτι το εργοστάσιο αρχικά ιδρύθηκε ώστε να τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα την μονάδα επεξεργασίας βωξίτη/αλουμινίου στο ακρωτήριο Tiwai, στο Bluff, η οποία θεωρείται η 2η πιο ρυπογόνα επιχείρηση της ΝΖ (άσχετο)...

Στον δρόμο της επιστροφής: η ιστορική τσιμεντένια γέφυρα της Balcloutha...
Καθοδόν προς το Dunedin: ερημιά...

Μέσα στο Dunedin: Το ωραιότατο αυτό Morris ήταν παρκαρισμένο σε μια διπλανή στοά του εργοστασίου της σοκολάτας Cadburry's...

Τηλεφωνικοί θάλαμοι, μπροστά στο δημαρχείο της πόλης...

Από το κίνημα "Occupy Dunedin", το οποίο μετρούσε ήδη 68 μέρες όταν περάσαμε εμείς από 'κει...Ειλικρινά δεν έχω ιδέα τί κάνουν τώρα, αλλά τουλάχιστον μέχρι τις 27/1/2012 -οπότε και ένα πιτσιρίκι σφήνωσε κατα λάθος το πόδι του στην περίφραξη και το απελευθέρωσε η πυροσβεστική- ήταν ακόμα εκεί...

Ο σιδηροδρομικός σταθμός, σε μακρινή και κοντινή λήψη...Το Dunedin θυμίζει σε πολλά στοιχεία το προσεισμικό Christchurch και δυστυχώς αν συμβεί κάτι παρόμοιο και εδώ, τα αποτελέσματα θα είναι αναλόγως δυσάρεστα... Ας ελπίσουμε οτι τίποτα δεν θα συμβεί, επειδή η πόλη είναι πολύ όμορφη και ιδαιτέρως "ζωντανή", λόγω του φοιτητόκοσμου που σπουδάζει εκεί...

...και το χριστουγενιάτικο δέντρο της πόλης...Μην κοιτάτε που η ανάρτηση ανέβηκε Μάρτιο, εγώ τα Χριστούγεννα πήγα, και σας δείχνω φωτό από τότε!

Και δύο από τα πιο όμορφα κτίρια της πόλης- και έχει πολλά! Ευτυχώς έχω μεγάλο φωτογραφικό αρχείο ΚΑΙ από το Dunedin...

Στο επόμενο δεν ξέρω ακόμα τί θα βάλω...Επίκειται μόνιμη επιστροφή μας στην Ελλάδα, ή μεταφορά μας στο Wellinghton, οπότε λέω να αφήσω για λίγο το μπλογκ και να ασχοληθώ και με άλλα πράγματα...Βέβαια, ποτέ μην λες ποτέ, δεν ξέρεις τί γίνεται (που λέει και ένα τραγουδάκι), αλλά όπως και νά 'χει, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε...Μπορεί να επιστρέψω στις αναρτήσεις νωρίτερα, απ' όσο υπολογίζω...

Φιλιά!