- Blogroll
-
Posted
Sep 09, 2016
Το ταξίδι του τρελού Ιρλανδού
Σε είδα να σέρνεις το κουρασμένο σου πόδι
στο φθινοπωρινό απόβροχο
στην άδεια παραλία
να ξύνεις το πληγωμένο απ' τον ήλιο κεφάλι σου
κάτω απ' το κασκέτο
περιμένοντας να φανεί
το επόμενο ιστιοφόρο
να δέσεις μ΄επιμέλεια και σβελτάδα τουςκάβους του
κι ύστερα να πιεις την μπύρα σου στη Μινέρβα
μιλώντας για τα τραύματα που κουβαλούσες
απ'τον πόλεμο του Κόλπου
το Αφγανιστάν
το παιδικό δωμάτιο
που η ίδια σου η μάνα σε κλείδωνε μικρό
για τους γιους σου
την κόρη σου
κι όλους εμάς που βάφτιζες"συγγενείς"
- τον πατέρατο θείο τα αδέλφια -
μια ιδιόρυθμη οικογένεια ιδιότυπων
Στην τελευταία σου κρουαζιέρα στο Τρίκερι
Χ Α Θ Η Κ Ε Σ
ένα σκάφος κι ένα ποδήλατο
ήταν τα μόνα που βρέθηκαν
έσβησες τα ίχνη σου
λες και το σκηνοθέτησες
με πολλή φαντασία
αρκετή τρέλα
λίγο μυστήριο
και μια ιδέα εγγλέζικου χιούμορ
Τώρα στα ρεύματα του Παγασητικού ταξιδεύεις
δίχως πανιά δίχως ξάρτια
με μόνη σου εξάρτηση
μια μάσκα και τον αναπνευστήρα
Τώρα ο Λούις
θα κοπροσκυλιάζει ελεύθερα
στα παλιά Ψαράδικα
ή στα ακριβά μαγαζιά της Ερμού
αναζητώντας ταίρι
Τον βλέπω ακόμη γαντζωμένο στον ώμο σου
ν΄απολαμβάνει αφ΄υψηλού
- κι όχι σνομπ-
την ποδηλατάδα
η λευκή του χαίτη
ν'ανεμίζει σαν πανί στη σοροκάδα
σαν βαρκάδα στην προκυμαία
η τελευταία σου πομπή
με καπετάνιο εσένα
στην έξοδο του κόλπου
το μεγάλο σου ΚΟΛΠΟ!
Μ.Κ.
9-9-2016