Anzac Day στο Chch

Η πρώτη σημαντική μάχη στην οποία πήραν μέρος οι Anzac, έγινε στις 2/5 όταν τους δόθηκε η εντολή να καταλάβουν ένα ύψωμα με το κωδικό όνομα Baby 700. Στα 500 μέτρα που αφορούσε η κατάκτησή του, σκοτώθηκαν περίπου 1000 άτομα. Τότε στις 6/5 μετακινήθηκαν 2 ταξιαρχίες (17.000 άνδρες) στο μέτωπο του Ελλησπόντου, και αυτοί υπέστησαν μεγάλες απώλειες, στην 2η μάχη της Κριθείας στις 19 /5, από συνολικά 42.000 Τούρκους στρατιώτες που συμμετείχαν (με τεράστιες δικές τους απώλειες)?
Στις 24 /5, με τον τόπο σπαρμένο με πτώματα σε κατάσταση σήψης, οι Τούρκοι ζήτησαν ανακωχή προκειμένου να περισυλλέξουν και να θάψουν τους 3000 νεκρούς τους (10000 τραυματίες) την στιγμή που πχ. οι Αυστραλοί μετρούσαν μόλις 160 νεκρούς (486 τραυματίες).

Ο χώρος ταφής ονομάστηκε No man?s land (και έκτοτε αποτελεί χώρο μνήμης και τιμής των νεκρών της μάχης αυτής). Για τις 5 βδομάδες που χρειάστηκαν μέχρι να ολοκληρωθεί η επιχείρηση αυτή, οι αντίπαλοι αντάλλασσαν μεταξύ τους και από όρυγμα σε όρυγμα, σοκολάτες, καπνό ακόμα και κονσέρβες με φαγητό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αυτός ο πόλεμος να χαρακτηριστεί «Πόλεμος των Κυρίων», καθώς επίσης δεν χρησιμοποιήθηκαν δηλητηριώδη αέρια (όπως συνηθιζόταν ευρέως την εποχή εκείνη στα αλλά μέτωπα)
Στις 28 Ιουνίου που άρχισε η μάχη της Νεροσυρμής (Gully Ravine) προς το μέτωπο του Αιγαίου, οι Τούρκοι έχασαν ενάντια στους Βρετανούς μέσα σε μόλις 10 μέρες, 14.000 άνδρες, ενώ στην μάχη του Sari Bair, τον Αύγουστο, το τάγμα του Wellington έχασε 711 άνδρες από τους συνολικά 760 της δύναμής του.

Τον Δεκέμβριο, μετά από 8 μήνες μαχών, πάρθηκε η απόφαση από τους επικεφαλείς των συμμάχων να εκκενωθεί η χερσόνησος της Καλλίπολης, καθώς θεωρήθηκε πώς είχε αποτύχει (μιας και ο αρχικός σκοπός ήταν να καταληφθεί η Κωνσταντινούπολη), ενώ και οι καιρικές συνθήκες είχαν καταπονήσει ακόμα περισσότερο τους στρατιώτες?.
Η εκκένωση θεωρήθηκε η πιο επιτυχημένη από όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις της Καλλίπολης, καθώς έπρεπε να αδειάσουν συνολικά 14 διαφορετικοί τομείς. Οι Anzac κράτησαν τα μετόπισθεν με τα όπλα στα χέρια, με κάποιους από τους στρατιώτες να παίζουν ράγκμπυ για να παραπλανήσουν τους Τούρκους πως όλα εξελίσσονται φυσιολογικά. Οι τελευταίοι Βρετανοί έφυγαν στις 9/1/1916, έχοντας αναχαιτίσει μια ακόμα επίθεση των Τούρκων, στις 6 του μήνα ενώ παρά τις προσπάθειές τους να αχρηστεύσουν τα πολεμοφόδια που άφηναν πίσω τους, μεγάλες ποσότητες, περιήλθαν τελικά στα χέρια των Τούρκων?

Σκοτώθηκαν συνολικά 21,255 Βρετανοί και 52,230 τραυματίστηκαν.
10,000 Γάλλοι και 17,000 τραυματίστηκαν
8,709 Αυστραλοί και 19,441 τραυματίστηκαν
2,721 Νεοζηλανδοί και 4,752 τραυματίστηκαν
1,358 Ινδοί και 3,421 τραυματίστηκαν
86,692 Τούρκοι και 164,617 τραυματίστηκαν
Τόσοι νεκροί, για το τίποτα?

Τα έσοδα από τις πωλήσεις/δωρεές πηγαίνουν κατευθείαν στα στρατιωτικά σώματα των 2 χωρών, καθώς οι στρατοί που διατηρούν είναι επαγγελματικοί. Στην τηλεόραση και τις εφημερίδες κυριαρχούν αυτές τις μέρες δημοσιεύματα σχετικά με την επέτειο και τις εκδηλώσεις μνήμης και στο Christchurch ειδικά, που έστειλε ένα τάγμα στην Καλλίπολη, επικεντρώνονται οι τελετές μνήμης, γύρω από την Cathedral square και το Ηρώο, καθώς και την Remembrance bridge?Και δίπλα ακριβώς στην κατάλευκη μαρμάρινη γέφυρα με τα χαραγμένα ονόματα από όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις που πήραν μέρος οι ΝΖηλανδοί, είναι φυτεμένη μια Κρητική ελιά, σε ανάμνηση της συμμετοχής τους, στην μάχη της Κρήτης, μαζί με μια πλακέτα που εξιστορεί το γεγονός?Και δεν είναι καθόλου τυχαίο- νομίζω- που η ελιά/σύμβολο της ειρήνης, συνδυάζεται με την αγκαθιά του Κορινθιακού ρυθμού, και το δεντρολίβανο της μνήμης?

<ahref="http://1.bp.blogspot.com/_cZajrEReHAE/SfV2dcm4OzI/AAAAAAAABMY/GzLdLW4328Q/s1600/gadalf+013.jpg" rel="lightbox[imageSet1]">

Για περισσότερες πληροφορίες μπορέιτε να κοιτάξετε εδώ
Και πάντα μπορείτε να δείτε και την ομώνυμη Αυστραλιανή ταινία/ντοκυμαντέρπαραγωγής 1981