- Blogroll
-
Posted
Feb 02, 2012
"Φουνταριστός"
Φούνταρα μεσοπέλαγα
τις σκέψεις μου
καθώς ο γαρμπής ανασήκωνε
της δύσης το πέπλο
κι ο ήλιος δειλά-δειλά
κούρνιαζε παγωμένος
στων σύννεφων τ'αφράτα τα στρωσίδια.
Στην προέκταση της γέφυρας
κατάρτι μεσούρανο
γλυκά βυθίζοταν στο πέλαγος
ο ήχος της μέρας
πού 'φευγε κυνηγημένη
απ' τις κουρούνες
και τους γλάρους
...........................
κι εκεί στου χειμώνα το επίκεντρο
μια αλκυόνη
ύφαινε την πρόσκαιρη φωλιά της
στους υπήνεμους κήπους των χταποδιών
στους επίμονους χαιρετισμούς των καραβιών.
Αιχμάλωτος, λησμονημένος
ο αχινός
καρφώθηκε στα μαλλιά της νύχτας
πού 'φτασε απροσδόκητα
θρηνώντας
του καραβιού την τύχη
την λήθη
π' αγκυροβόλησε για πάντα
στο βυθό...
Μ.Κ. 20/1/2012
Άναυρος