photos

Λοιπόν, έψαχνα εδώ και μέρες θέμα για την νέα ανάρτηση...Ο Ίωνας μου πρότεινε να συνεχίσω με τις φωτογραφικές αναρτήσεις των φυσικών μοτίβων, αλλά η αλήθεια είναι οτι βαριέμαι να καθήσω να διαλέξω φωτό, κλπ: προτιμώ να παρακολουθώ τους Παραολυμπιακούς, όλη μέρα- κάθε μέρα...

Όοοοχι, δεν τους δείχνουν στα ΝΖηλανδικά κανάλια και ευτυχώς δεν πλήρωσα ούτε και το τριμηνιαίο πρόγραμμα του SKY ΝΖ, επειδή δεν τους δείχνουν ούτε εκεί, και θα πήγαιναν χαμένα τα λεφτουδάκια μου (για το απόλυτο τίποτα του βλακο-ράγκμπυ)...

Στους Βοτανικούς του Ουέλλινγκτον 2ο μέρος (συνέχεια από το προηγούμενο)...

Η "Είσοδος των Ιδρυτών", μια από τις βασικές εισόδους στο πάρκο. Εμείς αναγκαστήκαμε να βγούμε απο τη συγκεκριμένη έξοδο και να ξαναμπούμε από την είσοδο της "Εκατονταετηρίδας" (αγνοώ για ποιον λόγο ονομάζεται έτσι), ώστε να κόψουμε δρόμο και να φτάσουμε στον ροδώνα και το "θερμοκήπιο των Βιγκονιών" μια ώρα αρχύτερα...

Τις τελευταίες μέρες, έχουμε πολύ καλό καιρό, στο Ουέλλιγκτον...Χθες, με την ευκαιρία οτι άρχισαν και οι χειμωνιάτικες διακοπές του 2 τριμήνου για τα σχολεία της ΝΖ, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τους Βοτανικούς κήπους..Καθώς όμως ήμασταν συνηθισμένοι από τους αντίστοιχους Βοτανικούς του Christchurch, με απογοήτευσε λίγο αυτή η πρώτη επίσκεψη, αν και για να είμαι ειλικρινής, είδα μόνον ένα μέρος τους (και έχουμε και χειμώνα), και ελπίζω οτι σταδιακά θα αλλάξω γνώμη......

Σίγουρα δεν έχει τις λίμνες και τα συντριβάνια των Βοτανικών στο Christchurch, ούτε και τον πλούτο της άγριας ζωής, υδρόβια και παρυδάτια πουλιά κλπ, αλλά έχει το ηλεκτρικό τρενάκι (που επίσης δεν το έχουμε πάρει ακόμα- προς 3.50$ το άτομο μονή διαδρομή), το θερμοκήπιο με τα εξωτικά λουλούδια και τα νούφαρα (που το βρήκαμε προσωρινά κλειστό), το ροδώνα (που θα ανθίσει την άνοιξη) κλπ...

Για τελευταίο ποστ του Αυγούστου, αποφάσισα να ανεβάσω μερικές φωτό που να δείχνουν φυσικά σχήματα και μοτίβα, από διάφορες εξορμήσεις μας στη φύση. Η μοναδική εξαίρεση, είναι η 2η φωτό, για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε την περιγραφή της...

Φ1: Άνθη Aeonium arboreum, ένα παχύφυτο που προέρχεται από τη Ν.Αφρική, και είναι πολύ διαδεδομένο στη ΝΖ...Το συγκεκριμένο βρίσκεται έξω από το παράθυρό μας, και είναι πανέμορφο...

Χορταστικό -από άποψη φωτογραφιών- το σημερινό ποστ, που είναι το πιο πρόσφατο από την ενότητα 'διακοπές', και έπρεπε οπωσδήποτε να τελειώσει αυτή η παρουσίαση των τοπίων της Fjordland (Fiordland- όπως είναι ο 'ΝΖηλανδικός' τρόπος γραφής, αυτής της περιοχής)...

Στο ποστ αυτό συνεχίζεται το ταξίδι προς το Milford Sound, που ήταν και ο τελικός προορισμός του ταξιδιού αυτού...Θεωρείται γενικά, ένα από τα σημαντικότερα τοπία του κόσμου και σίγουρα είναι το πιο πολυδιαφημισμένο της ΝΖ, αλλά δυστυχώς βρίσκεται στο μέρος της χώρας με τις περισσότερες βροχές, και είναι μάλλον απίθανο να το "πετύχει" κάποιος επισκέπτης με τέλειο καιρό...

Προσπεράσαμε τη Makarora και ακολουθήσαμε τον παραλίμνιο δρόμο Makarora- Lake Hawea...Ευτυχώς όσο ανεβαίναμε προς τις λίμνες ο καιρός καλυτέρευε, δεν είναι τυχαίο που κάποιοι (μαζί και ο Ίωνας) θεωρούν οτι αυτό το μέρος του Νοτίου Νησιού έχει τον καλύτερο -και πιο ισορροπημένο καιρό...

Πρωινό στο Haast, τον μικρό οικισμό κοντά στον ομώνυμο ποταμό...Εδώ ακούσαμε για πρώτη φορά στη ΝΖ, βατράχια να κοάζουν, από τον μικρό νερόλακο στον περίβολο του μοτέλ μας...Με τόσα sandflies τριγύρω να μας ρουφάνε το αίμα, πολύ τα εκτιμήσαμε -για ακόμα μια φορά- τα βατραχάκια...

Φτάνοντας στο Haast, ο καιρός εξακολουθούσε να είναι συννεφιασμένος όπως τις πρώτες 2 μέρες του ταξιδιού...

Κατεβαίνοντας από τον παγετώνα Fox, φτάσαμε στην ακτή Bruce (Μαορί όνομα: Mahitahi)... Σταματήσαμε για μια στάση και περίπατο στην ήρεμη ακτή, όπου το δάσος ποδόκαρπων (rimu) κατεβαίνουν μέχρι την άμμο και η παραλία είναι γεμάτη με άσπρα θαλασσόξυλα, μερικά είναι κορμοί ολόκληροι...