μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας, χωρίς να στραγγαλίσουμε τις ζωές μας, χωρίς να χάσουμε τ΄ανθρώπινο πρόσωπό μας;
Μόνο και μόνο εξαιτίας της αναταραχής που όλο πλήθαινε στις πολιτείες μας με την πάλη των τάξεων, μερικοί από μας αποφασίσαμε τα χρόνια τούτα να μη μιλάμε πια για πολιτείες θαλασσινές, για χιόνια πάνω στη σκεπή, για γυναίκες, για τ΄ άρωμα των ώριμων μήλων στο κελάρι, για της σάρκας τις αισθήσεις, για όλα όσα κάνουνε τον άνθρωπο απαλό και ανθρώπινο. Αλλά να μιλάμε πια μονάχα για την αναταραχή Δηλαδή να γίνουμε μονόπλευροι, ξεροί, μπλεγμένοι στα γρανάζια Της πολιτικής;