Whitebait fritters

Η ΝΖ μετρά 22 είδη γαλαξία, τα 20 από αυτά είναι αποκλειστικά δικά της, ενώ πολλά περισσότερα είδη ψαρεύονται επίσης στην Αυστραλία, την Τασμανία, την Χιλή και την Κίνα...To ψάρεμα γίνεται την άνοιξη, με δίχτυα που έχουν το σχήμα σιφονιού, και το ψαράκι αυτό, πωλείται μέχρι και 120-130$ το κιλό...Το ΝΖηλανδικό whitebait, χρησιμοποιούνταν ήδη από τους Μαορί σαν τροφή, ενώ όταν οι Βρετανοί άποικοι έφτασαν στα νησιά, έφεραν μαζί τους διάφορες εκδοχές της συνταγής -που ετοίμασα και ανέβασα στο μπλογκ-, μόνον που το αρχικό υλικό, δλδ το ψάρι που χρησιμοποιούσαν, ανήκε στην οικογένεια των Clupeidae, όπου ανήκει πχ η αθερίνα, η σαρδέλα , η γόπα κλπ...

Με έναν φίλο πάντως που μιλούσα στην Ελλάδα, μου είπε οτι γνωρίζει παρόμοιες συνταγές με κύριο συστατικό την αθερίνα, ενώ απαγορεύεται το ψάρεμα με δίχτυ σε όλα τα ποτάμια μας και επιτρέπεται αποκλειστικά το ψάρεμα με μονό αγκίστρι, για όλα τα μεγάλα είδη, από ένα συγκεκριμένο μέγεθος και πάνω...

Τα υλικά που χρησιμοποίησα στην συγκεκριμένη συνταγή, είναι τα εξής:

150γρ whitebait (εσείς αντικαταστήστε το με αθερίνα)

2 ασπράδια αυγών

2-3 ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια

2 κουταλιές αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

το χυμό μισού λεμονιού

αλάτι- πιπέρι

λάδι για τηγάνισμα

Οι προνύμφες των galaxiidae, μοιάζουν σαν λεπτά ασπριδερά διάφανα σκουληκάκια...Την ώρα που τα έπλενα χρησιμοποιώντας ένα σουρωτήρι, άλλαξαν σταδιακά χρώμα και από διάφανα έγιναν σχεδόν τελείως άσπρα...Οι περισσότεροι ΝΖηλανδοί δεν γνωρίζουν καν οτι πρόκειται για τα νεαρά άτομα του είδους, επειδή τα αγοράζουν από τα ψαράδικα και τα σούπερ μάρκετ όλον τον χρόνο (φρέσκο την άνοιξη και κατεψυγμένο τον υπόλοιπο καιρό) και νομίζουν οτι το ψαράκι αυτό έχει αυτή την μορφή γενικώς, και πως δεν μεγαλώνει...

Η συνταγή που βρήκα εγώ (και που μου συνέστησε ένας φίλος, ο Douglas), ανέφερε "Shallots or spring onions if you feel like it", αν και η κλασική West Coast συνταγή γίνεται μόνον με αυγά και ψάρι, αλλά σκέφτηκα οτι έτσι κι αλλιώς δυσκολεύομαι να συνηθίσω στην ιδέα του συνδυασμού ψαριού με αυγά, οπότε προκειμένου να μην καταλήξω σε κανένα νοσοκομείο νυχτιάτικα, προτίμησα τη δική του εκδοχή: χτύπησα τα ασπράδια 2 αυγών με μισή κούπα νερό και 2 κουταλιές αλεύρι, έριξα αλάτι και πιπέρι, το χυμό του λεμονιού και τα ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια...

Μετά πρόσθεσα τα άτυχα μωροψαράκια και τα ανακάτεψα ελαφρά με ένα πηρούνι, ωστε να διασκορπιστούν σε όλο το μείγμα...

...και με μία κουτάλα, μοίρασα το μείγμα σε 3 ομελέτες και τηγάνισα στο ίδιο τηγάνι, προσέχοντας να πάρουν χρώμα και από τις δυο πλευρές, οπότε τις γύρισα κάμποσες φορές μέχρι να σιγουρευτώ οτι ψήθηκαν καλά...

Τις έβαλα να στραγγίσουν σε απορροφητικό χαρτί, τις πασπάλισα με ψιλοκομμένο μαϊδανό από το μποστάνι μας και τις παρουσίασα στον Ίωνα, που τις έφαγε όλες- και του άρεσαν...Εγώ δοκίμασα ελάχιστο, μου άρεσε αρκετά, αλλά όχι τόσο ώστε να ξαναπληρώσω 18$ για 150 γραμμάρια ψαρομωρών και να το ξαναφτιάξω...

(Μεταξύ μας, και η ιδέα της ομελέτας με αθερίνα, κάτι μου κάνει...Αλλά περί ορέξεως...)

Η συνταγή και η εκτέλεση είναι της Αρτάνις71...