Λίγο μετά τους καταρράχτες Χούκα, αρχίζει η περιοχή Waikato, με τις πολλές γεωθερμικές πηγές...Η φύση είναι καταπράσινη λόγω της υγρασίας, αλλά ο καιρός δυστυχώς χειροτέρευε, όσο κατευθυνόμασταν βορειότερα...
Στην πρώτη φωτό, μια μικρή κρυμμένη λίμνη, που είδαμε μετά από μια στάση που κάναμε στη διαδρομή...
Το πρωί λοιπόν, ξυπνήσαμε με το ξημέρωμα, και τρέξαμε στην ακτή της Taupo, ελπίζοντας να πετύχουμε μια όμορφη αυγή...
Αλλά δυστυχώς είχε πολλή συννεφιά...
Λοιπόν, αφήσαμε το Wellington αμέσως μετά την επίσκεψη στο μουσείο Τe Papa...O καιρός ήταν βροχερός, και δεν κάναμε παρά ελάχιστες στάσεις, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, τη λίμνη Ταούπο, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη της ΝΖ...
Στις 2 πρώτες φωτό, τοπίο και γέφυρα κοντά στην Porrirua, έξω από το Wellington...
Το πρωί της επόμενης, είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το μουσείο Te Papa Tongarewa που άνοιξε τις πύλες το 1998 και κόστισε συνολικά 300 εκατομύρια ΝΖ$...
To Wellington μέσα από το αμάξι...Βασικά είναι μια πόλη χτισμένη πάνω σε συνεχόμενους λόφους, και για αυτό το λόγο, το κυκλοφοριακό της, μοιάζει με της Αθήνας και του Ηρακλείου...Πολύ μπέρδεμα...
Το Picton ενώ αναχωρούμε με το Kaitangi...Είχε πολύ ήλιο (και ο ήλιος εδώ δεν είναι πολύ υγιεινός, λόγω της τρύπας του όζοντος)
Μπαλάντα για τους ποιητές που δεν οδηγούνε
Minor, μοντέλο της Morris, χρονιά κυκλοφορίας ....
Οι ποιητές είναι άνθρωποι αυτόνομοι.Όμως - περίεργο - προτιμούν τα ετεροκίνητα από τα αυτοκίνητα.Οι περισσότεροι ποιητές που ξέρω, δεν οδηγούν.Πολύ καλοί ποιητές.Προτιμούν να τους μεταφέρουν άλλοι, σαν δέματα.Χρησιμοποιούν λεωφορεία, ταξί, τρένα, μετρό.Δεν ξέρουν την ηδονή του να φεύγεις χωρίς προορισμό, του να σταματάςόπου εσύ θέλεις, να αλλάζεις διαδρομή με βάση την επιθυμία της στιγμής.
Το παραδοσιακό φαγητό των ΝΖηλανδών, αυτές τις μέρες, είναι το ψητό κρέας, και ο συνήθης τρόπος μαγειρέματός του είναι το barbecue ή BBQ, όπως συνήθως γράφεται...
Καθώς ήμασταν καλεσμένοι για να περάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί με μια οικογένεια όπου γιορτάζανε 2 Χρήστοι και μία Χριστίνα, τα πρώτα μας Χριστούγεννα στη ΝΖ, έμοιαζαν μάλλον με Ελληνικό Πάσχα: Ψητό αρνί στη σούβλα, ελληνικές σαλάτες, τυρί φέτα, τζατζίκι, παντζάρια, ελιές και ελληνικά γλυκά (ανάμεσα στα άλλα), επιστρατεύτηκαν για να ταΐσουν μια μεγάλη παρέα 18 ατόμων, σε μια φάρμα στην περιοχή Cheviot, 90 χλμ μακριά από το Christchurch...
Αυτά θα είναι οι πρώτες μας γιορτές στη ΝΖ...Καθώς λοιπόν ο καιρός καλοκαιριάζει όλο και περισσότερο και έχουμε μπει για τα καλά (;) στο κλίμα των ημερών (αν και είναι σχετικά δύσκολο για κάποιον που προέρχεται από την Ευρώπη να συνηθίσει στην ιδέα των καλοκαιρινών Χριστουγέννων), το ποστ αυτό θα δείξει τους στολισμούς και κάποιες από τις εκδηλώσεις που έγιναν τις προηγούμενες μέρες ...
Πριν από λίγο καιρό είχαμε στο Christchurch το κύπελλο στις ιπποδρομίες, και το σόου των κτηνοτρόφων. Όλο το ενδιαφέρον είχε μεταφερθεί στο Addington όπου γίνονται οι ιπποδρομίες trotter και στον χώρο όπου είχε στηθεί των αγροτικών μηχανημάτων και των ζώων...
Την ημέρα του σόου, η αγορά και τα σχολεία ήταν κλειστά, καθώς μάλιστα την ίδια μέρα γιορτάζεται και η ίδρυση της πόλης από τους πρώτους αποίκους. Ακολουθούνε μερικές φωτό από την περιήγησή μας στον χώρο του ιπποδρόμου, που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του κόσμου