Βασίλης Μιχαηλίδης

vassilis

Ο Βασίλης Μιχαηλίδης είναι ο εθνικός ποιητής της Κύπρου, έχοντας αφήσει σημαντικό ποητικό έργο γραμμένο στην κυπριακή διάλεκτο από το οποίο ξεχώρισε από την πρώτη του παρουσίαση το ποίημα ¨Η 9η Ιουλίου του 1821" όπου ο Μιχαηλίδης έγραψε τους περίφημους στίχους Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου και Σφάξε μας ούλλους τζι' ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν, στίχοι που τόσο συχνά αντιλαλούν στην ψυχή του κάθε Κύπριου στον ατέρμονο αγώνα του για ελευθερία.

Ο Μιχαηλίδης γεννήθηκε μεταξύ 1849 και 1853 στο Λευκόνοικο, χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου. Σπούδασε αγιογραφία στην Λευκωσία, όπου διέμενε στην Αρχιεπισκοπή. Στη συνέχεια ασχολήθηκε συστηματικά με την ζωγραφική στην Μητρόπολη Κιτίου στη Λάρνακα, κοντά στον θείο του.

Τα πρώτα του έργα δημοσιεύθηκαν το 1873 ("Η Τοκογλυφία", "Αηδόνια και Κουκουβάγιες"), και το 1875 πήγε στην Νεάπολη, Ιταλίας, για ανώτερες σπουδές ζωγραφικής.

Το 1877 πήγε στην Ελλάδα και πολέμησε για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, και το 1878, με το τέλος της Τουρκοκρατίας στην Κύπρο, επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Λεμεσό, στο παράρτημα της Μητρόπολης Κιτίου, όπου άρχισε συνεργασία με την εφημερίδα "Αλήθεια".

Το 1882 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή "Η Ασθενής Λύρα". Το 1884 διορίστηκε νοσοκόμος στη Λεμεσό, με αμοιβή, στέγη και τροφή, και συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Σάλπιγγα".

Το 1888 άρχισε την έκδοση του σατιρικού φύλλου "Διάβολος" και το 1889 πήγε στην Αθήνα για λόγους υγείας.

Το 1893 έγραψε την "Ανεράδα", και ακολούθως την "9η Ιουλίου" και την "Χιώτισσα", και πήγε και πάλιν στην Αθήνα για λόγους υγείας.

Το 1910, λόγω του αλκοολισμού του, έχασε την δουλειά του ως νοσοκόμος και ο Δήμος Λεμεσού τον διόρισε στο Υγειονομείο και του πρόσφερε στέγη στο Δημαρχείο. Το 1911 εξέδωσε τα "Ποιήματα".

Από το 1915 διέμενε στο πτωχοκομείο Λεμεσού όπου έγραψε το "Όρομαν του Ρωμιού".

Ο Μιχαηλίδης πέθανε πάμπτωχος και αλκοολικός στις 18 του Δεκέμβρη του 1917.