culture

Όλα ξεκίνησαν με ένα μέηλ της Ελληνικής πρεσβείας προς την Ελληνική κοινότητα: Η Εθνική ομάδα έρχεται να λάβει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που γίνεται στο Christchurch...Όλα τα άλλα μέσα στο μέηλ, πλην αυτής της πληροφορίας, ήτανε λάθος...

Αρχίσαμε να "τρέχουμε", για να οργανώσουμε την άφιξη, να πληροφορήσουμε την κοινότητα, να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες...Εγώ μάλιστα, γνωρίζοντας οτι προλαβαίνω να κάνω αίτηση εθελόντριας στη διοργάνωση -ωστε να βρίσκομαι συνέχεια κοντά στην αποστολή και πάντα σε συνεννόηση με την Ελληνική κοινότητα, έστειλα ένα σύντομο βιογραφικό στην διοργανώτρια αρχή, που όμως δεν απάντησε ποτέ :(, άσχετο...

Το παραδοσιακό φαγητό των ΝΖηλανδών, αυτές τις μέρες, είναι το ψητό κρέας, και ο συνήθης τρόπος μαγειρέματός του είναι το barbecue ή BBQ, όπως συνήθως γράφεται...

Καθώς ήμασταν καλεσμένοι για να περάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί με μια οικογένεια όπου γιορτάζανε 2 Χρήστοι και μία Χριστίνα, τα πρώτα μας Χριστούγεννα στη ΝΖ, έμοιαζαν μάλλον με Ελληνικό Πάσχα: Ψητό αρνί στη σούβλα, ελληνικές σαλάτες, τυρί φέτα, τζατζίκι, παντζάρια, ελιές και ελληνικά γλυκά (ανάμεσα στα άλλα), επιστρατεύτηκαν για να ταΐσουν μια μεγάλη παρέα 18 ατόμων, σε μια φάρμα στην περιοχή Cheviot, 90 χλμ μακριά από το Christchurch...

Πριν από λίγο καιρό είχαμε στο Christchurch το κύπελλο στις ιπποδρομίες, και το σόου των κτηνοτρόφων. Όλο το ενδιαφέρον είχε μεταφερθεί στο Addington όπου γίνονται οι ιπποδρομίες trotter και στον χώρο όπου είχε στηθεί των αγροτικών μηχανημάτων και των ζώων...

Την ημέρα του σόου, η αγορά και τα σχολεία ήταν κλειστά, καθώς μάλιστα την ίδια μέρα γιορτάζεται  και η ίδρυση της πόλης από τους πρώτους αποίκους. Ακολουθούνε μερικές φωτό από την περιήγησή μας στον χώρο του ιπποδρόμου, που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του κόσμου

Λοιπόν, κάθε Κυριακή, σε ένα χώρο που εφάπτεται στον ιππόδρομο του Christchurch, στην περιοχή του Riccarton, γίνεται το λεγόμενο παζάρι, που συγκεντρώνει πολύν κόσμο από την πόλη και τα γύρω προάστεια.

Στην ουσία πρόκειται για μια τεράστια λαϊκή αγορά, σαν τις δικές μας, μόνον που αντί να λειτουργεί κατά μήκος ενός δρόμου της πόλης, φιλοξενείται σ' αυτό το τεράστιο πάρκο...

Την Πέμπτη που μας πέρασε γιορτάστηκε στη ΝΖ, η επέτειος της σύλληψης του Guy Fawkes στις 5/11/1605 και της αποκάλυψης των σχεδίων εκείνου και της ομάδας του να ανατινάξουν το κοινοβούλιο την στιγμή οπου μέσα θα βρίσκονταν ο βασιλιάς και η οικογένειά του, οι επικεφαλείς της Προτεσταντικής εκκλησίας, μαζί με αρκετούς αριστοκράτες της εποχής...

O εορτασμός αυτός γίνεται κάθε χρόνο, για να θυμίζει τη "διάσωση" του βασιλιά και του θρόνου, από τους Καθολικούς συνωμότες (αν και γενικά το θρησκευτικό υπόβαθρο της υπόθεσης πλέον παραλείπεται, και μάλλον ελάχιστοι το γνωρίζουν ή του δίνουν σημασία...). Για όσους θυμάστε το διάσημο κόμικ καθώς και το φιλμ V for Vendetta", το όνομα του επαναστάτη είχε άμεση σχέση με το σενάριο και τα σχέδια του καταπληκτικού πρωταγωνιστή...

Η Νεοζηλανδική κοινωνία, αυτοδιαφημίζεται ως μια Δυτική πολυπολιτισμική κοινωνία, που δέχεται πολλές χιλιάδες μετανάστες κάθε χρόνο, με παροχή βίζας εργασίας περιορισμένου χρόνου, αλλά και με δυνατότητα παράτασης και μελλοντικής μόνιμης εγκατάστασης στην χώρα...

Κανονικά θα έπρεπε να συνεχίσω με την παρουσίαση των ζώων και των πουλιών της ΝΖ, σ' αυτό το ποστ, αλλά όπως συμβαίνει συχνά με όλους μας, μου προέκυψε ένα έκτακτο θέμα:

Το τέλος του 2ου τριμήνου, στο σχολείο των παιδιών μου...Στη Νέα Ζηλανδία, στο τέλος κάθε τριμήνου, τα παιδιά κάνουν διακοπές 2 εβδομάδων...Συνέπεσε λοιπόν, αυτές τις μέρες, να έχουν και την λεγόμενη open night, όταν το σχολείο είναι ανοιχτό σε όλους, και κυρίως στους γονείς που θέλουν να γράψουν μελλοντικά τα παιδιά τους...Ταυτόχρονα την ίδια μέρα γίνονται και παρουσιάσεις των διαφόρων τμημάτων του σχολείου, όπως της ορχήστρας, του χορού και της θεατρικής παιδείας...

Η ορχήστρα του σχολείου και κάποια από τα όργανα που περιλαμβάνει...

Στις 25 του Απρίλη, γιορτάζεται η επέτειος της απόβασης και της μάχης που ακολούθησε, στην Καλλίπολη, το 1915.

Αρχικά ονομαζόταν Μέρα της Μνημοσύνης , αλλά επικράτησε η γενική ονομασία ANZAC, που αφορά τα στρατιωτικά σώματα της Αυστραλίας και της Ν. Ζηλανδίας...Ως μέλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, εξαναγκάστηκαν από την μητέρα-πατρίδα Μ. Βρετανία, να συμμετάσχουν μαζί με άλλους συμμάχους, καθώς και Ινδούς και Καναδούς, στην εκστρατεία της Καλλίπολης. Θεωρείται πώς η συμμετοχή τους σ? αυτόν το πόλεμο, τόσο μακριά από τα σπίτια τους, οι βαρύτατες απώλειες και τα κατορθώματα και οι αναμνήσεις των βετεράνων, έδωσαν το έναυσμα για την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης στα 2 αυτά κράτη. Από την Νέα Ζηλανδία, πήρανε μέρος 5 τάγματα (μία ταξιαρχία και ένα εξτρά τάγμα Μαορί) ενώ από την Αυστραλία συμμετείχαν 4 Ταξιαρχίες.

Τελικά και πέρα απο όλους τους φόβους μου για το πρώτο μας Πάσχα εκτός χώρας, μια χαρά πήγαν τα πράγματα...Οι Νεοζηλανδοί μάλλον με ενδιαφέρον και με περιέργεια μας άκουγαν ολόκληρη την προηγούμενη βδομάδα να περιγράφουμε τα έθιμά μας...

Waitangi day...ή αλλιώς η Εθνική Επέτειος των Νεοζηλανδών...

Waitangi, σημαίνει Νερά (Wai) που κάνουν θόρυβο, αλλά κατά μία αλλη μετάφραση, νερά που κλαίνε...Και σίγουρα κλάψανε πολύ οι Μαορί, όταν ανακάλυψαν πως η συνθήκη που υπογράφτηκε ανάμεσα σε 40 αρχηγούς διαφόρων φυλών (και αργότερα 500 ακόμα) και στους Άγγλους στις 6/2/1840 στην Ακτή των Νησιών (bay of islands) στο Βόρειο Νησί, δεν έγινε σεβαστή από τους αποικιοκράτες Βρεττανούς, ενώ εκείνοι την δέχονταν ως ιερή...