Φύγαμε από την Ροτορούα με κατεύθυνση νότια, προς την Ηφαιστειακή κοιλάδα και το Νάπιερ...Ο καιρός ήταν σχετικά συννεφιασμένος αλλά ζεστός, και έτσι, ήταν πιο εύκολη και η διαδρομή αλλά και η βόλτα στον τεράστιο χώρο του πάρκου...
Τα εισητήριά μας, μας στοίχισαν (το οικογενειακό πακέτο) 80$, και το τουρ περιλάμβανε πεζοπορία 2 ωρών, από την είσοδο μέχρι τη λίμη Rotomahana, καθώς και επιστροφή με το λεωφορείο του πάρκου (επειδή η κάθετη ανάβαση των 5 χιλιομέτρων για την επιστροφή ήταν πολύ δύσκολη για τους περισσότερους...)
Το δάσος ήταν πυκνό και υγρό, και τα δέντρα σχημάτιζαν αψίδες , ενώ στα σημεία που υπήρχε ήλιος, στην κυριολεξία ψηνόμασταν...
Η μικρή μπλε λίμνη του Νότιου Κρατήρα (όπως ονομάζεται) , σαν λίμνη των τροπικών, με τη πυκνή βλάστηση να κατεβαίνει ως τις όχθες της...
Η θέα προς τον Κρατήρα της Ηχούς (Echo Crater), και η λίμνη του Τηγανιού (Frying Pan Lake- πού τα βρίσκουν αυτά τα ονόματα ;) στα ριζά του ηφαιστείου Mount Tarawera, που το 1886 εξερράγη και σκίστηκε στα δύο, δημιουργωντας αυτήν την κοιλάδα...Οι βράχοι που καπνίζουν απέναντι, ονομάζονται Καθεδρικοί (Cathedral rocks)... Η λίμνη αυτή είναι η μεγαλύτερη πηγή καυτού νερού παγκοσμίως και καλύπτει 38,000 τμ...Μπανάκι, κανείς;
Οι καθεδρικοί βράχοι και o μονόλιθος πάνω από τη λίμνη που βγάζει ατμό, αποτελούνται από ρυολιτική λάβα ηλικίας 60.000 ετών, και πήραν αυτή τη μορφή μετά την τελευταία έκρηξη της λίμνης του Τηγανιού, που συνέβη το 1903...Τότε, 2 άτομα σκοτώθηκαν -μητέρα και γιος- ενώ ο σύζυγος και πατέρας τραυματίστηκε σοβαρά...Ήταν από τη γειτονική Ροτορούα, και επισκέπτονταν τον χώρο, και δεν έλαβαν υπόψιν τ