Κάθε χρόνο τα τελευταία 4 χρόνια που ήμασταν στη ΝΖ, φτιάχναμε μποστάνι στους κήπους των σπιτιών που νοικιάζαμε...Βασικά ξεκινήσαμε το ...άθλημα, επειδή στο πρώτο σπίτι που πήγαμε, στο Christchurch, βρήκαμε ένα κήπο παρατημένο, κατάξερο και κακάσχημο: με τα κορίτσια σκάψαμε όλο το μέρος, βγάλαμε το πλαστικό που είχαν τοποθετήσει 20 πόντους μέσα στο χώμα (υποτίθεται για να μην βγαίνουν ζιζάνια), και φυτέψαμε πολλά μυρωδικά και λουλούδια...
Νομίζω σήμερα έγινε ευρύτερα γνωστό το νέο, μέσω των social media: Μια δασκάλα μουσικής στη Θεσσαλονίκη (αν δεν απατώμαι) θέλησε να διδάξει στα παιδιά της Ε' τάξης του σχολείου της, τον "Κεμάλ" του Χατζιδάκη, και αφού διαμαρτυρήθηκε ένας γονιός που προφανώς υποφέρει από τις θρησκευτικο-πολιτικές νευρώσεις της εποχής, η διευθύντριά της, την επέπληξε και της υπόδειξε οτι θα έπρεπε να διδάσκει πιο ...εθνικοπατριωτικά τραγούδια, και αφαίρεσε τις κόπιες του τραγουδιού που είχαν μοιραστεί στους μαθητές...
Κατόπιν γενικής κατακραυγής, για να δικαιολογηθεί, δήλωσε οτι το τραγούδι επρόκειτο να παρουσιαστεί στην γιορτή του σχολείου, για τα 100χρονα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η επέτειος όμως, συνέπιπτε χρονικά με τις 27 Οκτωβρίου 2012... ;
Την περασμένη Πέμπτη, κάλεσα τη φίλη μου το Κασσουλίνι για φαγητό...Μου είχε πει οτι ήθελε να φάει Ινδικό, τις συνταγές που είχε δει στο μπλογκ: το χορτοφαγικό κάρυ (λινκ συνταγής), και το butter chicken (λινκ συνταγής)...Όλα καλά ως εδώ, τα υλικά τα βρήκα εύκολα στα μεγάλα μάρκετ, αλλά σκέφτηκα οτι αφού είχα ξεκινήσει να φτιάξω 2 φαγητά, ας τα συνόδευα και με κάτι άλλο, να ολοκληρώσω το έγκλημα!
Μετά από χρόνια που λείπαμε, είδαμε και πάλι φέτος να επιστρέφουν τα χελιδόνια. Τα ακούσαμε πριν τα δούμε, το πρωί της 25ης Μαρτίου, στην Νέα Αγχίαλο...Το μεσημέρι που γυρίσαμε στο Βόλο, ήδη τα σπιτοχελίδονα ψάχνανε για τις φωλιές τους, και οι σταχτάρες πετούσαν πολύ ψηλά, κυνηγιόντουσαν και κυνηγούσαν, ενώ έπεφταν ψιλές στάλες βροχής...
(Το βίντεο το βρήκα στο κανάλι του Green Corfu...Η Κέρκυρα διατηρεί έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς χελιδονιών στην Ελλάδα)
Είναι ένα ζήτημα, το να βρεις θέμα συζήτησης, στη ΝΖ?Τα πιο κοινά θέματα, είναι ο καιρός, το ράγκμπυ, το ψάρεμα, οι κότες (αυτές που κάνουν κοκοκό ?ένας Έλληνας φίλος μου έλεγε ότι στην παρέα του, όλοι έχουν κοτέτσια στα σπίτια τους και τον έχουνε πρήξει), το σέρφινγκ ή την κηπουρική, και σε συζητήσεις για την Ελλάδα δεν συμμετέχω ποτέ (υπάρχουν και τα ξυπνοπούλια, που δεν έχουν ζήσει ούτε μια μέρα της ζωής τους εκεί, και επειδή είδαν κάτι στις ειδήσεις, νομίζουν ότι έμαθαν και τα πάντα) ?
(το ποστ είναι αφιερωμένο στο φίλο Γ.Π. που είμαι σίγουρη ότι θα το ευχαριστηθεί :)
Κανονικά θα σας είχα συνταγή σήμερα, αλλά οι μικρές ξεχάστηκαν προχθές, που κάθησαν και έφτιαξαν ένα πολύ ωραίο Ισπανικό γλυκό, και έτσι δεν έχω φωτό από την διαδικασία -αλλά θα το ξαναφτιάξουμε επειδή μας αρέσει, οπότε θα το δείξω στο μπλογκ...
Όπως υποσχέθηκα (και με τη βοήθεια του καιρού) οι κόρες μου κατάφεραν να πάνε στην παγκόσμια πρεμιέρα του Χόμπιτ, και να τραβήξουνε πολλές φωτό, μερικές από τις οποίες δείχνω στο σημερινό ποστ...
Αυτό από ΄δω και πέρα, θα είναι το λογότυπό μου...Κανονικά θα είχα πάλι φωτό από διάφορα κτίρια του Ουέλλιγκτον (όπως θα καταλάβατε ίσως, το "π.σ" στον τίτλο της προηγούμενης ανάρτησης, σημαίνει "προ σεισμού", τώρα βέβαια το πότε θα χτυπήσει αυτός ο σεισμός, είναι άγνωστο: μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε, μπορεί και ποτέ, αλλά δεν πειράζει να έχω φτιάξει ένα ωραιότατο φωτογραφικό αρχείο, σαν αυτό που έφτιαξα για το Christchurch, οπου εκεί "δεν έκανε ποτέ, σεισμούς"...)
Ο τίτλος, τα λέει όλα, αν και δεν θα τον εξηγήσω. Υπάρχει πολλή επικαιρότητα αυτές τις μέρες στη ΝΖ -και στο Ουέλλιγκτον, 1ον είχαμε την έκλειψη ηλίου χθες, και μετά έχουμε την επίσκεψη του Καρόλου και της Καμίλλας του...
Και ναι μεν την έκλειψη λόγω έλειψη σχετικών γυαλιών δεν καταφέραμε να την δούμε, παρά μόνο μέσω φωτό στο ίντερνετ , αλλά και η επίσκεψη των βασιλικών κηφήνων, επίσης δεν με ενδιαφέρει, οπότε χθες που όλη η πόλη είχε κατεβεί στο λιμάνι και στο κέντρο για να τους δει και να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις, εμείς προτιμήσαμε να πάμε στη Days bay, και το Eastbourne - η μέρα ήταν πολύ ωραία για να πάει χαμένη!
Την Κυριακή που πέρασε, γιορτάστηκε στο Ουέλλιγκτον το Diwali. Ο καιρός ολόκληρη τη μέρα δεν ήταν πολύ καλός, αλλά το βραδάκι σταθεροποιήθηκε, οπότε και δεν θα υπήρχε πρόβλημα να δούμε τα βεγγαλικά, στο τέλος της εκδήλωσης... Και ως γνωστόν, τα βεγγαλικά αρέσουν σε όλους!
