highlights

Λοιπόν, έψαχνα εδώ και μέρες θέμα για την νέα ανάρτηση...Ο Ίωνας μου πρότεινε να συνεχίσω με τις φωτογραφικές αναρτήσεις των φυσικών μοτίβων, αλλά η αλήθεια είναι οτι βαριέμαι να καθήσω να διαλέξω φωτό, κλπ: προτιμώ να παρακολουθώ τους Παραολυμπιακούς, όλη μέρα- κάθε μέρα...

Όοοοχι, δεν τους δείχνουν στα ΝΖηλανδικά κανάλια και ευτυχώς δεν πλήρωσα ούτε και το τριμηνιαίο πρόγραμμα του SKY ΝΖ, επειδή δεν τους δείχνουν ούτε εκεί, και θα πήγαιναν χαμένα τα λεφτουδάκια μου (για το απόλυτο τίποτα του βλακο-ράγκμπυ)...

Εναλλακτικός τίτλος: Από τον Καιάδα στην Ολυμπιάδα (ή την Παραολυμπιάδα, για να είμαστε πιο ακριβείς)

Μην μπερδεύεστε, αυτή η ατάκα δεν είναι καν δική μου, ο Ίωνας την είπε, την ώρα που παρακολουθούσαμε παρέα, μέσω διαδικτύου, την τελετή λήξης της Παραολυμπιάδας του Λονδίνου, αλλά μου έδωσε το έναυσμα για αυτήν την ανάρτηση. Είναι γνωστό ότι δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ η θεωρία του Καιάδα, αλλά μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε μεταφορικά: "Από την αφάνεια, στην καταξίωση"...

Το ναυάγιο του Wahine στις 10 Απριλίου 1968, είναι η πιο γνωστή ναυτική τραγωδία της ΝΖ, αν και υπήρξαν ναυάγια με πολλά περισσότερα θύματα. Το γεγονός συνέβη, σε μικρή απόσταση από την ακτή, των ανατολικών προαστίων του Wellington, και υπήρχε ζωντανή κάλυψη από ραδιοφώνου, ενώ και ένα κινηματογραφικό συνεργείο κατέγραφε τα γεγονότα και μετέδωσε την είδηση ?και την ταινία- στο εξωτερικό...

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, οι ΝΖηλανδοί εξορμούν στα ποτάμια και στα ρυάκια και ψαρεύουν το whitebait, τις προνύμφες των ψαριών galaxias, που ανεβαίνουν ενάντια στο ρεύμα του νερού για να φτάσουν σε ψηλότερα σημεία όπου εκεί θα συνεχίσουν τον κύκλο τους, θα ενηλικιωθούν και θα γεννήσουν τα αυγά τους...Το νερό μετά θα παρασύρει τα αυγά και θα τα μεταφέρει στη θάλασσα, όπου εκεί θα εκκολαφθούν και τα νεαρά galaxiidae, θα περάσουν τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους, μέχρι να αρχίσουν πάλι την περιπέτειά τους...

Λοιπόν, η ανάρτηση για το ράγκμπι, θα περιμένει...Βασικά έχω μπουχτίσει με την ψύχωση των ΝΖηλανδών αυτές τις μέρες, και περιμένω πώς και πώς να τελειώσει αυτό το ρημαδιασμένο το παγκόσμιο πρωτάθλημα, 2 μέρες ακόμα θέλει -για τον τελικό, που παίζουν ΝΖ και Γαλλία...

Ανθισμένο παχύφυτο, στις αμμοθίνες του New Brighton

Όπως ίσως θα μάθατε, η ΝΖ αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικολογική καταστροφή, από ένα πλοίο που προσάραξε στον ύφαλο Astrolabe, ανοιχτά της Tauranga. Ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με το ζήτημα, είναι το άρθρο που διάβασα στο tvxs, και είναι αναδημοσίευση από το AlterThess (το οποίο πρώτη φορά ακούω- άσχετο?)...

Όπως θα ξέρετε, οι αγώνες στην πόλη ολοκληρώθηκαν χθες Κυριακή, με τελικούς αγωνισμάτων και την τελετή λήξης...Για την Ελληνική ομάδα, οι αγώνες είχαν τελειώσει ήδη από το Σάββατο, και την Κυριακή πρωί έγινε η αναχώρηση για Αθήνα μέσω Σιγκαπούρης, και ήδη όλα τα παιδιά ξεκουράζονται στα σπίτια τους...

Δεν ξέρω αν έγινε επίσημη υποδοχή, και θα το ψάξω αργότερα μέσω νετ, αυτό που έχει σημασία είναι οτι η Ελληνική ομάδα ολοκλήρωσε τις προσπάθειές της με συγκομιδή 9 μεταλλίων, 2 παγκόσμιων και 4 πανευρωπαϊκών ρεκόρ...

Όλα ξεκίνησαν με ένα μέηλ της Ελληνικής πρεσβείας προς την Ελληνική κοινότητα: Η Εθνική ομάδα έρχεται να λάβει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που γίνεται στο Christchurch...Όλα τα άλλα μέσα στο μέηλ, πλην αυτής της πληροφορίας, ήτανε λάθος...

Αρχίσαμε να "τρέχουμε", για να οργανώσουμε την άφιξη, να πληροφορήσουμε την κοινότητα, να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες...Εγώ μάλιστα, γνωρίζοντας οτι προλαβαίνω να κάνω αίτηση εθελόντριας στη διοργάνωση -ωστε να βρίσκομαι συνέχεια κοντά στην αποστολή και πάντα σε συνεννόηση με την Ελληνική κοινότητα, έστειλα ένα σύντομο βιογραφικό στην διοργανώτρια αρχή, που όμως δεν απάντησε ποτέ :(, άσχετο...

Μπαλάντα για τους ποιητές που δεν οδηγούνε

Minor, μοντέλο της Morris, χρονιά κυκλοφορίας ....

Οι ποιητές είναι άνθρωποι αυτόνομοι.Όμως - περίεργο - προτιμούν τα ετεροκίνητα από τα αυτοκίνητα.Οι περισσότεροι ποιητές που ξέρω, δεν οδηγούν.Πολύ καλοί ποιητές.Προτιμούν να τους μεταφέρουν άλλοι, σαν δέματα.Χρησιμοποιούν λεωφορεία, ταξί, τρένα, μετρό.Δεν ξέρουν την ηδονή του να φεύγεις χωρίς προορισμό, του να σταματάςόπου εσύ θέλεις, να αλλάζεις διαδρομή με βάση την επιθυμία της στιγμής.

Αυτά θα είναι οι πρώτες μας γιορτές στη ΝΖ...Καθώς λοιπόν ο καιρός καλοκαιριάζει όλο και περισσότερο και έχουμε μπει για τα καλά (;) στο κλίμα των ημερών (αν και είναι σχετικά δύσκολο για κάποιον που προέρχεται από την Ευρώπη να συνηθίσει στην ιδέα των καλοκαιρινών Χριστουγέννων), το ποστ αυτό θα δείξει τους στολισμούς και κάποιες από τις εκδηλώσεις που έγιναν τις προηγούμενες μέρες ...