κι ο ρατσισμός με το ταξίδι"
Miguel de Unamuno
http://en.wikipedia.org/wiki/Miguel_de_Unamuno
(Φυσικά, αυτό ισχύει εφόσον διαβάζεις βιβλία της προκοπής, από αυτά που σε βάζουν να σκεφτείς και να φτάσεις σε λογικά συμπεράσματα μόνος σου...Επειδή αν πιάσεις τον "Αγώνα" του Χίτλερ, τους Ελ/Μελ/Νελ και λοιπούς, καθώς και τα φυλλάδια της ΧΑ και άλλων παρεμφερών Φασιστικών/Ναζιστικών/τρομοκρατικών/ εγκληματικών οργανώσεων, καλύτερα να το εγκαταλείψεις το άθλημα!)
Ας τα πάρουμε από την αρχή: χρειάζεται υπόβαθρο για να μπορείς να σκεφτείς?Χρειάζεται πχ να έχεις βασικές γνώσεις ιστορίας (και συμφωνώ ότι το Ελληνικό σχολείο προσφέρει μεγάλο έργο)?Αρκεί λοιπόν να δείτε τα πεδία της ιστορίας που διδάσκονται από το δημοτικό ως το λύκειο για να καταλάβετε ότι στα 2.500 χιλιάδες χρόνια -και βάλε- που αναλύει αυτό το μάθημα, θα έπρεπε να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι είμαστε απευθείας απόγονοι των αρχαίων Σπαρτιατών, και ότι ο Περικλής ήταν ο παππούς μας, και ο Μ.Αλέξανδρος ο θείος μας(!)
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Το κείμενο αυτό, γράφτηκε πριν από τις σημερινές συλλήψεις από την ΕΛΑΣ, για την ακρίβεια το ξεκίνησα χθες το απόγευμα, και το ολοκληρώνω σήμερα?Πιθανόν να το ενημερώσω εντός της ημέρας, ή τις επόμενες μέρες, εν αναμονή και των αντιδράσεων από Ελλάδα και εξωτερικό?
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Δεν ακούω ραπ, ούτε χιπ χοπ, είτε Ελληνικό είτε ξένο?Τις μουσικές αυτές, τις ακούνε οι κόρες μου, που ξέρουν τα πάντα από τα κινήματα της μουσικής αυτής, τραγουδιστές, μουσικές συνεργασίες, συγκροτήματα και τραγούδια?Αναγνώρισαν αμέσως τον Παύλο Φύσσα ως Killa P, και μου έδωσαν πολλά λινκ να τον δω και να τον ακούσω, να έχω μια ιδέα τουλάχιστον από την μουσική πορεία του παιδιού αυτού, πριν μαχαιρωθεί από τον οργανωμένο Χρυσαυγίτη Ρουπακιά, και ξεψυχίσει, αγκαλιασμένος από τα ζεστά χέρια της φίλης του?
Ήταν μια γεμάτη άνοιξη και καλοκαίρι, και το φθινόπωρο και ο χειμώνας, θα είναι εξίσου αποδοτικά -ελπίζω! Όπως θα θυμάστε από εκείνο το καλοκαιριάτικο ποστ με της κηπευτικές εργασίες, με τον Ίωνα αφιερώσαμε σχεδόν όλο το Μάιο σε εργασίες διαμόρφωσης μποστανιού...Αρκετά αργοπορημένα βέβαια, αλλά δεν γινόταν αλλιώς, επειδή έπρεπε και να εισαχθώ στο νοσοκομείο για μία επέμβαση που έλυσε άμεσα ένα πρόβλημα υγείας που έφερα μαζί μου από τη ΝΖ-, ευτυχώς όλα πήγαν καλά και για την υγεία μου αλλά και για το μποστάνι, και οι κόποι μας ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα!
...και η ανταμοιβή των κόπων μας :)
Συνεχίζω με αυτό το ποστ, το μικρό αφιέρωμα με συνταγές από τη Σρι Λάνκα, που ετοιμάσαμε η φίλη μου η Σούμπα κι εγώ...Η συνταγή αυτή, σε αντίθεση με την προηγούμενη (σ.σ. τα Σπρινγκ ρολλς με κιμά), είναι χορτοφαγική, αλλά καθώς λένε όλοι όσοι τη δοκίμασαν, "είναι καλύτερη από κρέας"...Την συνιστώ λοιπόν ανεπιφύλακτα, σε όλους όσους έχουν αδυναμία στα όσπρια και τα λαχανικά, όπως εγώ...
Η φίλη μου η Suba, κατάγεται από τη Sri Lanka...Ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 22 χρόνια, και είναι παντρεμένη με τον Δημήτρη... Εγώ την γνώρισα όταν ακόμα πήγαινε στο Ελληνικό σχολείο για αλλοδαπούς ενηλίκους, και παρακολουθούσε ταυτόχρονα μαθήματα κοσμήματος, στην σχολή που ήμουν κι εγώ...Κάναμε αρκετή παρέα τότε, αλλά εκείνη τη χρονιά αποφοίτησα και άνοιξα το εργαστήριό μου (και πάλι όμως βρισκόμασταν αραιά και πού), αλλά αφότου γυρίσαμε από τη ΝΖ, την συναντώ όλο και πιο συχνά: πάμε για καφέ στην παραλία, παρακολουθούμε διάφορες εκδηλώσεις, και συναντιόμαστε στο σπίτι της για φαγητό, όποτε η έτερη φίλη, Ελένη, κατεβαίνει από την Θεσσαλονίκη, για δουλειές...
Η Suba λοιπόν, εκτός από καταπληκτικό παιδί, είναι μια εξίσου καταπληκτική μαγείρισσα...Πριν από λίγο καιρό, που ήμασταν και οι τρεις μαζεμένες και μας έκανε το τραπέζι, μας έφτιαξε κίτρινο ρύζι, Spring rolls με κιμά, και άλλα ωραία φαγιά με μπιριάνι, κάρυ, τζίντζερ και τούρμερικ, μαζί με μια μεγάλη ποικιλία παγωτών, όπου ξεχώριζε το παγωτό μάνγκο, και τότε την έβαλα να μου υποσχεθεί, οτι μια μέρα θα πήγαινα να μαγειρέψουμε μαζί, ωστε να φωτογραφίσω κάποιες από τις συνταγές και να τις ανεβάσω στο μπλογκ...Ορίστε λοιπόν η πρώτη εκ των 2 συνταγών που θα παρουσιαστούν στο Αρτάνις...
Νομίζω σήμερα έγινε ευρύτερα γνωστό το νέο, μέσω των social media: Μια δασκάλα μουσικής στη Θεσσαλονίκη (αν δεν απατώμαι) θέλησε να διδάξει στα παιδιά της Ε' τάξης του σχολείου της, τον "Κεμάλ" του Χατζιδάκη, και αφού διαμαρτυρήθηκε ένας γονιός που προφανώς υποφέρει από τις θρησκευτικο-πολιτικές νευρώσεις της εποχής, η διευθύντριά της, την επέπληξε και της υπόδειξε οτι θα έπρεπε να διδάσκει πιο ...εθνικοπατριωτικά τραγούδια, και αφαίρεσε τις κόπιες του τραγουδιού που είχαν μοιραστεί στους μαθητές...
Κατόπιν γενικής κατακραυγής, για να δικαιολογηθεί, δήλωσε οτι το τραγούδι επρόκειτο να παρουσιαστεί στην γιορτή του σχολείου, για τα 100χρονα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η επέτειος όμως, συνέπιπτε χρονικά με τις 27 Οκτωβρίου 2012... ;