Την προπερασμένη Πέμπτη, άνοιξε το χειμερινό φεστιβάλ του Christchurch, που θα ολοκληρωθεί στις 16/8...
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συναυλίες, εκθέσεις τέχνης και φωτογραφίας, εκπαιδευτικά προγράμματα και ένα ολόκληρο παγοδρόμιο, στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης, την Cathedral square...
Λέμε στην Ελλάδα πώς όλα τα οργανώνουμε πρόχειρα...Είναι που δεν έχετε δει πχ την παραπάνω εικόνα: Τεράστια κοντέινερ, 12 τον αριθμό, μοιρασμένα σε εξάδες στις 2 άκρες της πλατείας, να προσομοιάζουν με ...πύλες, μασκαρεμένα με άσπρα μακριά υφάσματα τυπωμένα με διαφημιστικές φωτό...
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, σε έναν από τους χώρους, με χορηγία εταιρείας τηλεπικοινωνιών, και με εισητήριο παρακαλώ (αναρωτιέμαι για ποιο λόγο να χρειάζονται χορηγούς, τότε...) Τα περισσότερα από τα event αφορούν Νεοζηλανδική μουσική, ευχαριστώ πολύ δεν θα πάρω, το βουκολικό ποπ, ποτέ δεν συμπεριλαμβανόταν στις προτιμήσεις μου...
Το παγοδρόμιο, όπου οι κόρες μας έκαναν πατινάζ για πρώτη φορά στη ζωή τους...Βγάλαμε άπειρες φωτό, η συγκεκριμένη είναι μία από τις ελάχιστες που δεν τις περιέχουν...Φυσικά, προχειροκατασκευή και αυτή, με το πάγο, να "στέκεται" πάνω σε στρώμα άμμου...Επίσης με χορηγία, τηλεοπτικού καναλιού της ΝΖ, και με εισητήριο...
Οι κύριοι με το "παγωμένο" μακιγιάζ και τα άσπρα ρούχα, είναι οι ηθοποιοί που επιφορτίστηκαν με το έργο της υποδοχής, στα διάφορα σημεία της πόλης όπου γίνονταν οι εκδηλώσεις...Ήταν οικείοι μέχρι αγένειας...Τόση διαχυτικότητα μπορεί να είναι ανεκτή από τους κουσκουσιάρηδες ΝΖηλανδούς, αλλά εγώ δεν τα μπορώ αυτά...
Αυτόν τον καιρό, την καθημερινότητα των ΝΖηλανδών, την μονοπωλεί το ψάρεμα του whitebait...Οι φωτό είναι από την ανοιχτή έκθεση που αφορά αυτό το είδος ψαρέματος, που έχει τις ρίζες του στον πολιτισμό των Μαορί και διεξάγεται κάτω από πολύ αυστηρούς όρους και για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα...Το whitebait είναι ένα ψαράκι που μοιάζει με την αθερίνα , στην ουσία όμως πρόκειται για το γόνο ενός μικρού ψαριού, το οποίο το ψαρεύουν με παγίδες, απόχες και μικρά δίχτυα σε ακτές , εκβολές και δέλτα ποταμών, εσωτερικές λίμνες κλπ...Το μαγειρεύουν σαν ομελέτα, μόνον με το ασπράδι του αυγού, και δεν είναι και ό,τι καλύτερο οπτικά...Να το δοκιμάσω πάντως αποκλείεται...
Μακράν η καλύτερη έκθεση του φεστιβάλ...Η διαφορετικότητα και το δικαίωμα να διαλέγεις ποιος θες να είσαι...Με λίγα λόγια, η αποδοχή της αντιστροφής ρόλων από τις παραδοσιακές αυτόχθονες κοινότητες σε ολόκληρο τον πλανήτη, και η σύγκρουση με τον υποκριτικό και επικριτικό Δυτικό πολιτισμό...Περιλαμβάνει φωτό, συγκινητικές συνεντεύξεις και χάρτες δικαιωμάτων, με πρωταγωνιστές ανθρώπους από όλον τον κόσμο...
Κι όλα αυτά μέσα σε μια μέρα, το Σάββατο που μας πέρασε...Η πρώτη φωτό είναι βγαλμένη από τη μικρή γεφυρούλα πάνω από τον Avon, που χωρίζει τους Βοτανικούς από το πάρκινγκ , καθώς τρέχαμε να προλάβουμε να πάρουμε το αμάξι (μιας και το πάρκινγκ έκλεινε στις 5.30), ενώ η τελευταία ενώ φεύγαμε ήδη...