Η ξενοφοβία των ΝΖηλανδών και άλλα...

Ωστόσο στις τελευταίες εθνικές εκλογές, το συντηρητικό κόμμα (το οποίο και τελικά κέρδισε) χρησιμοποίησε ως πολιτικό επιχείρημα την παράνομη μετανάστευση, η οποία όμως δεν είχει καμία σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα: καθώς όλοι όσοι εισέρχονται στη ΝΖ είναι φακελωμένοι μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, εκείνοι που χάνουν τη δουλειά τους και εξαντλούν την βίζα εργασίας, και αντί να επιστρέψουν στην χώρα τους (και να ξαναπροσπαθήσουν μετά από 8 μήνες να ξαναμπούν) κρύβονται, είναι αυτοί που θεωρούνται παράνομοι...Μετά από λίγο καιρό εντοπίζονται από την αστυνομία, συλλαμβάνονται και απελαύνονται...

Στις εφημερίδες αλλά και στην τηλεόραση, αναφέρονται όλο και συχνότερα επιθέσεις κατά μεταναστών και παιδιών των μεταναστών αυτών, που συχνά αφορούν πολύ νεαρά άτομα, ακόμα και μέσα στους διαδρόμους του σχολείου τους... Συχνότερα θύματα είναι οι Ασιάτες και οι Φιτζοανοί Ινδικής καταγωγής, αλλά τελικά δεν έχει σημασία αν πρόκειται αποκλειστικά για εργάζόμενους με προσωρινή βίζα, για ανθρώπους που πήραν νόμιμα την υπηκοότητα μετά την υποχρεωτική τριετή παραμονή (με όλες τις νομικές διαδικασίες), ή για φοιτητές οι οποίοι πληρώνουν τα ΝΖηλανδικά πανεπιστήμια με το μάθημα, και όχι με την χρονιά...Η τελευταία αυτή κατηγορία, είναι που πραγματικά "πονάει" το κράτος, καθώς χωρίς την συμβολή των χιλιάδων φοιτητών από την Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία, πολλά πανεπιστημιακά τμήματα, σε αρκετές πόλεις της ΝΖ, θα είχαν κλείσει...

Το Christchurch θεωρείται η "πρωτεύουσα" του ρατσισμού στη ΝΖ...Ο λόγος είναι οτι το λευκό στοιχείο είναι ισχυρότερο εδώ, παρά πχ στο Auckland ή το Wellington...Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, ακόμα "ανακαλούν" την εποχή που τα 4 πλοία κατέπλευσαν στο Canterbury, και οι επιβάτες τους οίκησαν την περιοχή, άσχετο αν αυτό συνέβη πριν από 200 χρόνια...Το αν ανάμεσά τους βρίσκονταν κατάδικοι για δολοφονίες, ληστείες και βιασμούς, στην Αγγλία, τους είναι αδιάφορο...Πολλοί νέοι υποστηρίζουν την white supremacy (την ανωτερότητα την λευκών) έναντι των "μαύρων" παιδιών (Μαορί) και των Ασιατών...Ο φόβος οτι πιθανόν να αποτελέσουν μειοψηφία στο μέλλον, και ο εθισμός τους στο αλκοολ από την ηλικία των 13-15 χρόνων, τους κάνει πολύ συχνά να χάνουν τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να βρίζουν ανύποπτους Ασιάτες, και ενίοτε να τους επιτίθενται και να τους ληστεύουν...

Οι Μαορί αποτελούν άλλο κεφάλαιο της ιστορίας...Μονίμως καταπιεσμένοι, θύματα της Αγγλικής διακυβέρνησης, αποστερημένοι από την γη τους, αποτελούν ήδη την μειοψηφία και πέφτουν ακόμα θύματα φυλετικών προκαταλήψεων των λευκών, αν και αντιπροσωπεύονται από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα με μέλη αποκλειστικά Μαορί, καθώς και από αρκετούς βουλευτές και των 2 ισχυρότερων κομμάτων, των Συντηρητικών και των -ας τους πούμε- Εργατικών...Φτωχότεροι καθώς είναι από τους λευκούς, το αλκοολ έχει γίνει και δικός τους τρόπος ζωής, έχουν πολύ υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και είναι ύποπτοι για περισσότερες ληστείες και βιαιοπραγίες απ' ότι οι λευκοί κάτοικοι αυτής της χώρας...Πρόσφατα 2 ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Dunedin προσπάθησαν να συνδέσουν την εγκληματικότητα που προέρχεται από τους Μαορί, με το λεγόμενο γονίδιο του πολεμιστή, που υποτίθεται θα εντόπιζαν στο DNA ενός ικανού δείγματος του πληθυσμού...Η θεωρία δεν αποδείχτηκε ποτέ και έχει ανοίξει έναν καινούριο κύκλο αντιπαραθέσεων ανάμεσα στους εκπροσώπους των Φυλών και σε μέλη της (λευκής) επιστημονικής κοινότητας...

Το θέμα είναι οτι παρά το γεγονός οτι στην ουσία όλοι οι ΝΖηλανδοί προέρχονται από κάπου αλλού και πώς σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επικαλεστούν αρχαιότητα, η συμπεριφορά κάποιων ατόμων που η αστυνομία και η πολιτεία αδυνατεί να ελέγξει, σπιλώνει την εικόνα που θέλει να δείξει προς τα έξω, αλλά κυρίως προκαλεί ανασφάλεια στους μή-λευκούς πολίτες της χώρας...ΟΙ μετανάστες που έφτασαν από κάθε γωνιά του πλανήτη, για να αποφύγουν την φτώχια και την δυστυχία, ή το ασταθές πολιτικό σκηνικό της χώρας τους, δέχτηκαν να δουλέψουν με πολύ φθηνά μεροκάματα, χωρίς εργατικά δικαιώματα (στην αρχή) με μόνον σκοπό να βρουν ηρεμία και ασφάλεια...Πάνω σε αυτούς προστέθηκαν οι δεκάδες χιλιάδες μαθητών και φοιτητών, που με την ελπίδα ενός καλύτερου επαγγελματικού μέλλοντος παρακολουθούν μαθήματα στα ΝΖηλανδικά σχολεία και πανεπιστήμια...

Ωστόσο όπως λένε και κάποιοι ενήλικοι μαθητές του Ελληνικού σχολείου που συζήτησα το θέμα μαζί τους, η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη όσο την παρουσιάζει ο τύπος, καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια είναι μεικτά και τα σχολεία είναι εκ των πραγμάτων πολυφυλετικά, τα παιδιά μαθαίνουν να ζούνε πολύ κοντά το "αντίπαλο δέος" και τα στερεότυπα περί εγκληματιών Μαορί και απατεώνων Κινεζων και λοιπών Ασιατών, φαίνεται πώς ξεπερνιούνται με τον καιρό... Στο κάτω -κάτω μετανάστες είμαστε όλοι πάνω σ' αυτήν την Γη, αν και η βλακεία μερικών ανθρώπων καμιά φορά αποδεικνύεται ανίκητη και δυστυχώς και μεταδοτική...Ό,τι και να κάνουν τα σχολεία, η πολιτεία, οι φορείς, αν οι ίδιοι οι γονείς είναι ανίκανοι να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να τους δείξουν τον σωστό δρόμο, τέτοια φαινόμενα θα εξακολουθούν να υπάρχουν, έστω και μεμονωμένα...
Για να είμαι όμως και ειλικρινής, μέχρι τώρα δεν τύχαμε ρατσιστικού ή άλλου σχολίου, εγώ και η οικογένειά μου...Γνωρίσαμε πολλούς υπέροχους ανθρώπους, μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες, από όλες τις φυλές και τις θρησκείες...Και φυσικά, πολλοί από αυτούς, ήταν Νεοζηλανδοί...
Εν τω μεταξύ, μας είχε μείνει η απορία, για ποιον λόγο άραγε χιλιάδες οικογένειες να αποχωρίζονται κάθε χρόνο τα παιδιά τους, και να τα στέλνουν τόσο μακριά, "για να μορφωθούν", λαμβάνοντας και το ρίσκο της κακής συμπεριφοράς των ντόπιων εναντίον τους...Ο λόγος είναι απλούστερος από όσο υπολόγιζα, και αντιλήφθηκα το σκεπτικό πχ της οικογένειας της Grace , της καλύτερης φίλης των κοριτσιών μας, που κατάγεται από την Κορέα:

Τα Κορεατικά σχολεία είναι άρτια οργανωμένα, αλλά και πάλι δεν είναι αγγλόφωνα...Όσο γρηγορότερα μάθει Αγγλικά ένα παιδί, τόσο το καλύτερο για το μέλλον του...Καθώς λοιπόν το σύστημα εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας (εκτός Ασίας) είναι πολύ δυσκολότερο γι' αυτούς απ΄ότι για εμάς, στέλνουν τα παιδιά τους στη ΝΖ και τα αναγκάζουν να μάθουν την γλώσσα με τον δύσκολο αλλά ταυτόχρονα και με τον πιο σίγουρο τρόπο...Κάποια στιγμή που θα γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους θα είναι ήδη Αγγλομαθή και όταν έρθει η ώρα να σπουδάσουν θα μπορούν πιο εύκολα να εισηχθούν σε μια σχολή του εξωτερικού, έχοντας προσπεράσει τον σκόπελο της γλώσσας...Κατόπιν θα προτιμηθούν έναντι άλλων, στις πολυεθνικές επιχειρήσεις της χώρας τους, είτε στα κέντρικά, είτε στα υποκαταστήματα του εξωτερικού...

Η δομή της κοινωνίας τους είναι διαφορετική από την δική μας, αν και με κάποιες κοινές αρχές: Είναι προσκολλημένοι στα παιδιά τους, και θέλουν το καλύτερο για αυτά, με αποτέλεσμα να σχεδιάζουν εξ' ολοκλήρου το μέλλον τους, χωρίς να ζητούν την συγκατάθεσή τους γι' αυτό...Τα σχολεία, οι σπουδές και αργότερα ένας κανονισμένος γάμος, ολοκληρώνουν την "ευτυχία" της οικογένειας, ενώ οι απαιτήσεις είναι συνεχείς προς τα νεώτερα μέλη της, τα οποία άλλοτε συναινούν και άλλοτε αντιδρούν, ζητώντας να ζήσουν τη δική τους ζωή, και όχι τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των άλλων...Δεν ξέρω τί θα κάνει η Grace, και πώς θα προχωρήσει στη ζωή της...Προς το παρόν ακολουθεί τον δρόμο που της χάραξαν οι γονείς της και παρά την μοναξιά που βιώνει στη ΝΖ, δείχνει στωικότητα και στοιχεία εξαιρετικού χαρακτήρα...

Όλες οι φωτό, είναι τραβηγμένες στους βοτανικούς κήπους...Οι ανθισμένες κερασιές ανήκουν στο Ιαπωνικό τμήμα, που περιλαμβάνει και την καμπάνα της Ειρήνης, που χτυπά 2 φορές τον χρόνο, στις επετείους των βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι...Στο πλακόστρωτο γύρω από την καμπάνα είναι σκαλισμένη η λέξη "Ειρήνη" σε διάφορες γλώσσες , ανάμεσα σε αυτές και στα Ελληνικά, με την εξαίρεση να υπάρχει χαραγμένη και σε κεφαλαία και σε μικρά...Αν πατήσετε τον κένσορα πάνω στη φωτό, θα μπορέσετε να δείτε τη λεπτομέρεια αυτή, στην κάτω δεξιά άκρη...Οι δυο φωτό με τα μοντέλα ιστιοπλοϊκά, τραβήχτηκαν το περασμένο Σ/Κ, στη λίμνη Βικτώρια, μέσα στους κήπους...

Για τις πηγές κοιτάξτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ...