- Μεγάλοι Έλληνες Ποιητές
- Posted
Κική Δημουλά
?ταν Η Κικη Δημουλ? ρωτήθηκε σ? παλαιότερη συνέντευξή της: «τί ε?ναι ποίημα γι? σ?ς;», ?δωσε την ?ξης ?πάντηση: Πρωτα-πρωτα μι? συνάντησή μου μ? λέξεις πο? ?χουν καθαρ? βασανιστικ?ς προθέσεις ?πέναντί μου. Μου ?ντιστέκονται καί πρέπει ν? κάνω μεγάλες διαπραγματεύσεις μαζί τους...
«Ένα βιογραφικο σημείωμα πρέπει, ?φου γραφτε?, ν? μείνει ?π? ?ρκετον καιρο κρεμασμένο στον ?έρα ?πο Ένα τσιγκέλι α?στηρότητας, ?στε ν? στραγγίξουν καλ? τ? στερεότυπα, οι ?ραιοποιήσεις, Η ρόδινη παραγωγικότης καί ? πρόσθετος ναρκισσισμός, πέραν ?κείνου πο? ?νυπάρχει στη φύση μι?ς α?τοπαρουσίασης. Μόνον ?τσι βγαίνει το καθαρο βάρος: το ?θος πο? ?πέβαλες ν? τηρε? Η προσπάθειά σου.
Τ? πόσα βιβλία ?γραψε κανείς, πότε τ? ?ξέδωσε, ποι?ς μεταφράσεις τ? μεταναστεύουν σ? μακριν?ς ξένες γλωσσες καί ποι?ς διακρίσεις τ? χειροκροτουν ε?ναι τόσο τρέχοντα, ?σο το ν? πε?ς ?τι μέσα σ? Έναν βαρύτατο χειμωνα ?πηρξαν καί κάποιες μέρες μ? λαμπρη λιακάδα.
?στόσο, ?πειδη α?το ε?ναι το ?λικό της πεπατημένης, πο? δ?ν μπορε? ν? συνεχίσει τη χάραξή της μ? συνεσταλμένες καινοτόμες ?πιφυλάξεις.
Γεννήθηκα στην ?θήνα το 1931. Η παιδικη Ηλικία πέρασε χωρίς ν? ?ναδείξει το «παιδί θαυμα». Το 1949, τελειώνοντας το Γυμνάσιο, ?πέκυψα ε?κολα στο «πρέπει ν? ?ργαστε?ς», καί ?ργάστηκα στην Τράπεζα της ?λλάδος ε?κοσι πέντε χρόνια.
?νώτερες σπουδές: Η μακρ? ζωή μου κοντ? στον ποιητη άθω Δημουλ?. Χωρίς ?κε?νον, ε?μαι σίγουρη ?τι θ? ε?χα ?ρκεστε? σ? μι? ρεμβαστική, ?μαθη τεμπελιά, προς την ?ποίαν, ?σως καί σοφά, ?κόμα ρέπω. Του ?φείλω το λίγο ?στω πο? της ξέφυγα, την ?τελη ?στω μύησή μου στο τί ε?ναι Απλως φωνηεν στην ποίηση καί τί ε?ναι σύμφωνον μ? την ποίηση, του ?φείλω ?κόμα την πικρότατη δυνατότητα ν? μπορω σήμερα, δημόσια, ν? τον μνημονεύω ε?ς ?πήκοον της πολυπληθους λήθης.
Α?ταπαρνητική, παραχωρήθηκα στο ρόλο της μητέρας καί μ? τρυφερη γενναιότητα άκουσα ν? προσφωνουμαι «γιαγιά». Κυλω τώρα μ? ψυχραιμία καί χωρίς βλέψεις διαιωνίσεως μέσα σ? α?τ?ς τίς νέες παρακαμπτήριες του α?ματός μου. Κυλω καί, ?σο πλησιάζω στίς ?κβολές, ?λο καί ?νειρεύομαι ?τι θ? μου πετάξει Η ποίηση Ένα σωσίβιο ποίημα.
Δ?ν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ?τι ε?μαι Ένας ?μπιστος στενογράφος μίας πολ? βιαστικης πάντα ?νησυχίας, πο? κατ? καιρο?ς μ? καλε? καί μου ?παγορεύει κρυμμένη στο Ημίφως ?νος παραληρήματος, ψιθυριστά, ?σύντακτα καί συγκεκομμένα, τίς ?κολασίες της μ? Έναν άγνωστο τρόπο ζωης. ?ταν μετ? ?ρχίζω ν? καθαρογράφω, τότε μόνον, παρεμβαίνω κατ? ?νάγκην: ?που λείπουν λέξεις, φράσεις ?λόκληρες συχν? καί το νόημα του ?ργίου, προσθέτω ?κε? δικές μου λέξεις, δικές μου φράσεις, το δικό μου ?ργιο στο νόημα, ?τι τέλος πάντων ?χει περισσέψει ?πο δικές μου ?κολασίες μ? Έναν άλλον, άγνωστο τρόπο ζωης.
Τόσο μεταχειρισμένη καί ?πηρεσιακη ε?ναι Η ?νάμειξή μου στη δημιουργία. Φύσει ?λιγογράφος, ?ξέδωσα ?κτ? ποιητικ?ς συλλογ?ς μέσα σ? σαράντα πέντε χρόνια. Η σημασία τους ε?ναι ?κόμα συμβατική. Ε?ναι γραμμένη στη λίστα ?ναμονης των μεγάλων ?περχόμενων κυμάτων του μετα-κριτη χρόνου.»